اول از همه سلام به همه ی دوستان و هموطنان محترم. امیدوارم که همگی شاد و سلامت باشید . همه می دونید که همیشه روزهای خاصی از سال که مهمترین اونا شب عیدهاست آدم وقت کم می یاره این چند وقت حسابی مشغول بودم توی ایران هم که بودم قسمت من بود که همیشه این روزا سر کار باشم.
هر وقت تصمیم می گرفتم بیام و یه مطلبی بنویسم می دیدم که دیگه نای تایپ کردن ندارم به هر حال تقریبا یه کمی اوضاع و احوال آروم شده .
چیزی که توی این چند ماهه تجربه ی کاری بهم ثابت شده اینه که از نظر من محیط کار اینجا هم مثل کشور خودمون حکایتی داره .
من از محیط کار فروشگاهی مثل زلرز صحبت می کنم ممکنه جاهای دیگه هم همینطور باشه شاید هم نباشه ، به هر حال من فقط از این مکان تجربه دارم. مهمترین و اصلی ترین مسئله همون پارتی بازیه که آشکارا سوپروایزرمون به اون اعتراف کرد یعنی من ازش یه سوالاتی پرسیدم در مورد اینکه برای ورود به رده های بالاتر چه مدارکی باید داشته باشیم و از این جور سوالات (که البته یکی از خصایص ما ایرانیها سوال کردنه
) که در جوابم خیلی صریح اعلام کرد که گیریم کسی این مدارک رو بگیره تا زمانیکه پارتی( که البته ایشون اسمشو دوست و رفیق نزدیک توی دم و دستگاه معرفی کرد) نداشته باشید نمی تونید توی این رده ها جا باز کنی. مسئله بعدی چاپلوسیه که به طرز وافری مشاهده می شه و بعد از اون خودنمائی بعضی از کارمندان به انواع و اقسام گونه ها و در ادامه غیبت کردن پشت سر همدیگه و غر زدن بعضی از کارمندان خاص که نمونه های زیادیو خود من توی محل کارسابقم توی ایران داشتم...... خلاصه هر چی خصیصه ی جالب که در محیط کار خودمون توی مملکت خودمون می دیدیم اینجا هم کما بیش می بینیم. اگه بخوام تک به تک عنوان کنم زیادی به درازا می کشه می دونم که همه ی دوستانی که تجربه ی کاری مخصوصا توی مکانهای وابسته به دولت و دولتی دارند به طور کامل به این قضایا آگاهند.
البته ناگفته نماند که کماکان حسن های زیادی هم دارند از جمله اینکه قدردان زحمات کارمندانشون هستند و هر از گاهی تشکر می کنن نه با پاداش از نوع پول که باز هم توش پارتی بازی بشه بلکه زبانی، که خودش از نظر من یه دلگرمیه.
به هر حال این هم مسائلی بود که توی این چند وقت دستگیر من شد ممکنه جاهای دیگه متفاوت باشه امکان هم داره که دقیقا همینطور باشه.
تا پست بعدی شاد و کامیاب و سرافراز باشید.